องค์เทพเจ้าหน่าจา

ประวัติย่อ องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อ

             องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อ  เป็นตำนานที่เล่าขานกันมาแต่ครั้งบุราณกาล สมัยปลายราชวงศ์เซียงต้นราชวงศ์จิวมีจิวบุ้นอ้วงเป็นฮ่องเต้  ในยุคนั้นผู้ที่นับว่าเป็นอัจฉริยะมี  “ เกียงจื๋อเง้ “ หรือเกียงไท้กง และหน่าจาซาไท้จื้อ องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อเป็นบุตรคนที่ 3 ของแม่ทัพหลี่เจ๋ง  กับ  นางฮิง  บุตรคนโตชื่อ “ กิมจา” และคนรองชื่อ “ บั่กจา ”  มารดาตั้งครรภ์หน่าจาเป็นเวลา 3 ปี 6 เดือน  จึงคลอด

            หลังจากท้องแล้ว   หน่าจาแทนที่จะเป็นเด็กทารกดั่งเช่นเด็กทั่วไป  กลับเป็นก้อนเนื้อทรงกลม ๆ  ที่ห่อหุ้มไว้ด้วยเนื้อเยื่อและรกพันเต็มไปหมด  ยังความตกใจและประหลาดใจแก่แม่ทัพหลีเจ๋งและนางฮิง ผู้เป็นบิดา – มารดา ด้วยความประหลาดดังกล่าว   หลี่เจ๋งซึ่งเป็นบิดาจึงใช้กระบี่ฟันก้อนเนื้อ ปรากฎว่าภายในก้อนเนื้อนั้น  เป็นเด็กทารกเพศชาย  ซึ่งในมือขวาถือห่วงทองคำ  และรอบตัวพันด้วยผ้าแพรสีแดง  ยังความปิติยินดีให้กับครอบครัว  และขุนนางใหญ่น้อยได้มาแสดงความยินดีกับแม่ทัพหลี่เจ๋ง

            ในขณะนั้นมีนักพรตท่านหนึ่งมีนามว่า “ ไท้อิกจิงยิ้ง” ซึ่งบำเพ็ญศีลภาวนาอยู่ ณ  ยอดเขาเคี่ยงง่วนซัว กิมกวงตัง มาร่วมแสดงความยินดีด้วย  และเมื่อได้เห็นบุคลิกลักษณะของเด็กน้อย  เกิดความชื่นชมในความเฉลียวฉลาด พร้อมกับได้ชี้แจงให้แม่ทัพหลี่เจ๋งและนางฮิงทราบว่า  ห่วงทองและผ้าแดงที่ติดตัวมานั้นเป็นของศักดิ์สิทธิ์  เป็นผู้มีบุญญาบารมีสูงอีกทั้งได้รับตัวเด็กน้อยไว้เป็นศิษย์และตั้งชื่อให้ว่า “หน่าจา” เพื่อถ่ายทอดวิชา

บทสรรเสริญ องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อ

นำมอ   หน่าจา   ซาไท้จื้อ

นำมอ   หน่าจา   ซิ้งเซียงฮุก

นำมอ   หน่าจา   ตงตั๊วหง่วงส่วย